To wiązanie włóczek przypomina mi dawne czasy gdy wiązałam niteczki z Kowar i wyczarowywałam z nich niepowtarzalne ciuchy,do dziś jeszcze gdzieś na strychu leży worek tych nitek:))Babka ziemniaczana,mniam,pycha,moja babcia robiła genialną:))Śliczny kwiatek ,też mam i sie nim cieszę:))

Ile wiadomości :)... Jak dobrze :D.... Pod mocnym Aniołem jeszcze nie widziałam, wybieram się w przyszłym tygodniu...
Przypomniałaś mi o hiacyntach :)... W zeszłym roku miałam, ale cebulki przekazałam dalej... W tym roku również sobie sprawię do domku :). Pozdrawiam :)

Ależ się dzieje u Ciebie :)
Za hiacyntami w domu nie przepadam, jak dla mnie trochę za mocno pachną :), ale są piękne, to fakt.

Aniu, chlebek wygląda smakowicie. Ostatnio zaniedbałam się w pieczeniu, miałam zepsuty piekarnik.
Ogarnęło mnie lenistwo. Muszę przywołać się do pionu...Śliczny kolor Twoich hiacyntów.
Uwielbiam te wiosenne kwiaty. Teraz, zimową pora sprawiają mi dużo radości...
Pozdrawiam serdecznie:)

Musiałam sprawdzić co to jest ergometr :). Ja też codziennie ćwiczę. Godzinkę z Ewą Chodakowską i godzinkę szybkiego spaceru z kijkami. Te drugie niestety przy temperaturach -15 w środku dnia niestety odpadło.
Podziwiam te wszystkie Twoje robótki. Ja niestety nie mam do tego ani cierpliwości ani tym bardziej zdolności.Ale bardzo lubię oglądać Twoje prace. Hiacynta tez oczywiście mam w domu. Pozdrawiam serdecznie ze skutego mrozem Podlasia.

Widzę ze u ciebie rzeczywiście dzieje się dużo, a jak rodzinka,pozdrawiam.

Kwiaty, kwiaty...pięknie się od razu robi. Muszę koniecznie dokonac takowego zakupu. Uwielbiam hiacynty i kupuję co rok, ale jak to się stało, że w tym roku jeszcze nie mam? No wstyd ;-)Wiele się dzieje u Ciebie. Przykra wiadomość z tym sąsiadem. Takie to życie niepewne i krótkie. Ale my się dziś tym nie martwmy. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Aniu.
Właśnie wróciłam ,ze spaceru z Kają , u mnie rzeczywiście ciemno i zimno, nawet bardzo zimno.
Myślę , że sweterek wyjdzie bardzo ładny.
Pozdrawiam serdecznie:))

Popełniłam kiedyś sweter z reszteczek, wyglądał podobnie jak Twoje dzieło. Byłam z niego bardzo dumna, bo to był mój pierwszy własnoręcznie wyprodukowany sweter :) A jesli chodzi o Pilcha, to polecam "Wiele demonów"

Faktycznie Aniu dużo się u Ciebie dzieje. Sweterek z pociętej włóczki, bardzo ciekawy. Podobają mi się kolory. I chlebek boski, a przede wszystkim owsianka. Lubię takie śniadanka i w dodatku z malinami. Przykro mi z powodu Twojego sąsiada. U mnie też trudna sytuacja, bo moja babcia "odchodzi", znika z dnia na dzień. Jest jej coraz mniej i duszą i ciałem. Nie wyobrażam sobie, żeby jej zabrakło, a wiem, że to nieuniknione. Pa

Aniu, moje najszczersze kondolencje. Dobry sąsiad to skarb i też mi smutno razem z Tobą.
A w ogóle to jestem pełna uznania, bo dla mnie pieczenie chleba to wciąż straszna abstrakcja :-) Hiacynt piękny, projekt wielowłóczkowy - szacun! (nie mam cierpliwości do łączenia nitek ;-)), a Wikingów uwielbiam i już się nie mogę doczekać nowego sezonu! :-)
uściskuję ciepło, bo u mnie śnieży i wciąż ziiiiiiiiiiiimno :-)

Nie wiedziałam, że już są hiacynty w sklepach:) Mnie kojarzą się z wiosną, a tymczasem zima tak przycisnęła, że o wiośnie ani mi się wspomni... A uwielbiam hiacynty za ich zapach - mocny, ale taki właśnie lubię.
Wyczarowanie czegoś z takich kawałków nitek bardziej cieszy niż z całych motków:) Ciekawa jestem co to będzie:)

Cała prawda o życiu w jednym poście...
Pozdrawiam :-)
PS We Wrocławiu mróz odpuszcza.

Dokładnie tak jak napisała Manitou, cała prawda w jednym poście. Ogólnie fajny haos w tekście ,ale miło się czyta.
Taki chlebek mogę jeść codziennie, a owsianka to wiesz u mnie rytuał , everyday :-)
No i strasznie mi smutno z powodu sąsiada :(
Hiacynta nie kupiłam :-)

Sporo się u Ciebie dzieje i nie wszystko jest przyjemne no ale takie jest życie niestety. Jest czas narodzin, czas życia i czas odchodzenia. Nie zmienisz tego i tylko nie poddawaj sie smutkom...

Bardzo ładna zeberka wychodzi z tych włóczek, kolory, mimo, że z różnych odcieni, takie zgrane, przydymione, zupełnie nietuzinkowy będzie to sweterek; ja piekę chlebek swój stały, bo mam wprawę, nawet nie próbuję innych; wszyscy zmierzamy ku swemu przeznaczeniu, wszyscy bez wyjątku, a jednak śmierć zawsze przychodzi nie w porę; pozdrawiam serdecznie, Aniu.

Fajny ten sposób łączenia nitek, dzięki za filmik. Ciekawa jestem tego nowego projektu. Widzę, że chlebek też upiekłaś:) Śniadanko widzę zupełnie jak moje. Owsiankę to ja jem przez całe swoje dorosłe życie. Dodaje też suszone owoce co mam w domu akurat rodzynki,śliwki, morele,banany, orzechy i koniecznie otręby zawsze dosypuje ze 2 łyżki. Ja jem przeważnie też na zimno z jogurtem naturalnym. Pozdrawiam

Przeważnie nie jest tak jakbyśmy chcieli... Ale wiemy o tym i może jakoś podskórnie się przygotowujemy ?
Fajny będzie ten nowy sweterek... Co do śniadania to płatki owszem, ale nie z zimnym jogurtem na tą pogodę:-( Polecam kaszę jaglaną z dodatkami imbiru i np. sadzonym jajkiem - samo dobro !!!
Buziaki Aniu.
Ps. Ja dopiero teraz zaczęłam Milienium / jakoś nie ciągnie mnie w stronę przemocy / - przyznaję, że wciąga, oj bardzo.

Baba ziemniaczana, czyli nasz kniaź to rozkosz sama w sobie!!! u mnie uwielbiają wszyscy!!!
Sweterek zapowiada się bardzo ciekawie.
Przykro mi z powodu odejścia sąsiada. Zawsze w takich chwilach , gdy ktoś nagle zniknie mówię sobie z wyrzutem, że nie zdążyłam na koniec uśmiechnąć się do tej osoby. Życie jest bardzo kruche i ciągle nam pokazuje by szanować każdą chwilę i osobę napotkaną na drodze. Nigdy nie wiadomo co będzie jutro. Takie śniadanko jak u Ciebie to ja preferuję ale jednak na ciepło. Buziaki

Hello, ankaskakanka.

Good feeling works.
Thank you for your support all the time.

A nice February.
Greeting
From Japan, ruma ❃

fajnie tu u Ciebie, pozdrawiam :-)

Okropnie mnie zaintrygowało wiązanie włóczki. Można sobie zawiązać wdzianko? Bez żadnych drutów?