Kochane są te ptaki zawsze są z nami.

Pozdrawiam ciepło i serdecznie:)

Wrobelek skradl moje serce, a zdjecia zrobilas po mistrzowsku, nie szkodzi ze cos tam stoi na przeszkodzie, zdjecia wyszly bardzo ciekawie. Ja tez zrobilam ciasto, z tych samych powodow co Ty, taki przepis absolutnie beztluszczowy wiec ludze sie ze mniej kaloryczny. Pozdrawiam cieplo.

Pięknie Ci wróbelki pozowały :)

Ależ piękne zdjęcia zrobiłaś ptaszorkom:) Ciekawa jestem Twojego tkackiego dzieła:) Dobra książka i kawałek pysznego ciasta to coś najlepszego na długie jesienne wieczory:)) Pozdrawiam cieplutko. Ania

Tym razem najbardziej zauroczyły mnie wróble :)
.... i foteliki :)

Cieszę się, że nie jesteś estetką/ jesteś, ale na szczęście nie na 'całko'/, bo ja też nie.
A wróble ? Piękne po prostu :-)

O rany jaka Ty jesteś wszechstronna ! ;)Do rozlicznych umiejętności dokładasz jeszcze tkactwo. Podziwiam...

zdjęcia wróbli fantastyczne, moja córka byłaby zachwycona...pisze pracę na temay ptaków co prawda nie wróbli a kosa ale zdjęcia są piękne!

Domowy placek w taką pogodę genialnie poprawia atmosferę i super smakuje smakuje, i to ja jestem leń, bo zamiast piec to zakrapiam kominek aromatem cynamonowym, albi imbirowym i zapalam podgrzewacz. Twoje zaś lenistwo dało bardzo estetyczny efekt - ta zielona poświata na zdjęciach bardzo mi się podoba:)

Cudne zdjęcia :-) Koniecznie i ja muszę wyciągnąć mój karmnik...
Ciasto wygląda bardzo smakowicie.
Pozdrawiam serdecznie.

A ja skupię się na książkach, bo sam polecałem je ostatnio. Warto wracać do starych, bibliotecznych pozycji. Lubię to bardzo. Pozdrawiam :)

Karmniki muszę mieć tej zimy na balkonie, będę musiała postarać się gdzieś o dobry pokarm, akurat dzisiaj w Lidlu widziałam takie zestawy do karmienia ptaków :-)

"Traktat o łuskaniu fasoli" właśnie oddałam do biblioteki ubolewając, że nie zdążyłam doczytać do końca. Termin mnie dogonił bezlitośnie. Gdy zorientowałam, się, że czas nagli, chciałam przedłużyć, ale już ktoś ją po mnie zarezerwował! No to oddałam. I zarezerwowałam po tej osobie. ;) Czyta się... jakoś tak inaczej... fantastycznie! A Pilch... to już zupełnie inny kaliber. Nie mówię, który większy. Mówię: inny. Ale o życiu jest w każdej z tych książek.
Na efekty tkania czekam z niecierpliwością i wróble też już karmię, a mój pies już rozpoczął wędrówki pod karmnik. Wszak zawsze coś wypaść z niego może. ;D
pozdrowieńce ślę
dominika

Ptaszyny urocze,wróble to już teraz rzadkość.Pilcha jak zwykle polecam ;) a co do robótek ręcznych,podziwiam i chętnie zobaczę efekty tkania :) pozdrawiam.

Raz w życiu tkałam, ze 30 lat temu, w podstawówce. A tamten wytwór tkacki mam do dziś! :D Świetna sprawa. O ptakach nie będę pisała, bo mam fobię ptasią, zwłaszcza wróblową....

Wróbel pieknie pozuje.

Witaj Aniu,
Oj zimno.
Rano tak zmarzłam na spacerze z Kają, że wyciągnęłam zimową kurtkę.Mam nadzieję jednak ,że będzie jeszcze trochę naszej złotej jesieni.
Zdjęcia wróbli świetne.
Pozdrawiam serdecznie:))

eee... zniknął mi Twój blog z blogrolla :-( zatem przepraszam za nieobecność, coś się spsuło, ale już naprawiłam :-)
boskie foty! :-)
uściski!!!

Tkasz? To chyba strasznie skomplikowane? Zdjecia przez szybe super - maja takie fajne odblaski, ktore dodaja klimatu. Pozdrawiam serdecznie Beata

Efektów tkackich jestem niezmiernie ciekawa :)
Ptaszęta urocze :)

Ja tkalam troszkę w szkole podstawowej i pamiętam, że to było świetne! Chętnie bym do tego powróciła :-)
Oglądałam film pod mocnym aniołem i bardzo mnie to zachęciło do przeczytania książki :-)
pozdrawiam -
- Ola

Dobrze ptaszka uchwyciłaś. Powodzenia w tkactwie

Dzieje się u Ciebie sporo. Fotki wróbli super. Fajna ta rama. Będziesz tkała no super. Nie mogę się doczekać efektów. Kiedyś tkała coś tam, ale na takim bardzo malutkim krośnie które sobie zrobiłam..Ciastem, aż u mnie pachnie. Pozdrawiam

foteliki wyglądają obiecująco- czekam na metamorfozę ;-)